Een van de interessante en leuke dingen om te doen is het verzamelen van online artikelen en blogs over een bepaald onderwerp. Dat noemen ze ‘content curating’ en degene die dit beoefent is de ‘curator’. Nu heb ik gezocht of er een goede Nederlandse vertaling is van het woord ‘curator’ en dat is mij niet gelukt. Ik kwam wel collega bloggers tegen die dezelfde zoektocht hebben gemaakt en die tot dezelfde conclusie kwamen. Zoals in dit blog van Edwin Mijnsbergen, Vandaar dat ik er voor kies om mijzelf maar een digitale Curator te noemen voor de content op de websites van Idwell.nl (Nederlands) en idwell.eu (Engels).
Waarom ik ‘curating’ een interessante bezigheid vind is vooral ook vanwege mijn achtergrond als sociaal wetenschapper en in het bijzonder vanwege mijn studie Nieuwste Geschiedenis. In die studie was één van de verplichte vakken het bronnen- en archief onderzoek. Voor dat vak bezochten we diverse archieven en bibliotheken in Nederland, zoals het gemeentearchief in Amsterdam, het rijksarchief in Den Haag en, in mijn geval, het provinciaal archief van Limburg in Maastricht. Het uitzoeken hoe je informatie uit het archief kan halen was een opgave op zichzelf. Je moest goed nadenken over wat je zocht, de juiste vragen stellen en dan door bakken vol systeemkaarten op zoek naar de gegevens waar in het archief je het antwoord eventueel zou kunnen vinden. En, net als tegenwoordig op Google, was het eerste antwoord wat je vond niet automatisch het juiste antwoord. In die tijd kon je ook een deel van deze systeemkaarten raadplegen via een computer. Deze online kaartenbak waren bijna altijd digitale kopieën van de systeemkaarten. En dat leverde dus alleen voordeel dat kaarten niet verkeerd teruggezet konden worden of zijn meegenomen.
Het mooiste van bibliotheken en archieven vond ik altijd de onverwachte vondsten. Naast het boek wat je zocht stond nog een ander boek over het onderwerp of van dezelfde auteur die je nog niet kende. En, bij nader inzien, was dat boek vaak interessanter en boeiender dan het boek wat je origineel had opgezocht. Een fenomeen die ik later ook op Internet tegenkwam, met de komst van hyperlinks en zoekmachines. In mijn studietijd was er nog geen World Wide Web, dat kwam er net na. Toen ik eenmaal het Web gevonden had, gaf dit avonden van zoeken en klikken en lezen. Ik merkte dat er veel informatie te vinden was door vooral ook breed te zoeken: ook de artikelen die zijdelings raken aan de zoekopdracht mee te nemen in het onderzoek.
En uiteraard liep ik ook tegen het fenomeen op dat sommige informatie in verschillende vormen en op veel plekken te vinden was, maar niet altijd correct hoeft te zijn. Als historicus leer je bronnen te wantrouwen en sceptisch te zijn over de informatie die je vindt. Propaganda is een heel oud begrip en manipulatie van informatie komt voor in alle tijden. Hoe interessant sommige verhalen ook mogen zijn, het blijven weergaven van de werkelijkheid en dus niet de waarheid zelf. Mensen hebben ook een ingebouwde filter die maakt dat informatie die niet goed past in je eigen model van de werkelijkheid niet eens wordt verwerkt. Door te proberen nieuwsgierig te blijven en informatie eerst tot je te nemen en dan pas te beoordelen heb je een kans om tegengestelde informatie langs je eigen filter te krijgen. En bij het delen van informatie met anderen blijft het verstandig om kritisch te zijn over wat je deelt. Dat lukt niet altijd, dus moet je bereid zijn toe te geven dat je het misschien fout hebt gezien en je denkbeelden aanpassen aan jouw nieuwe werkelijkheid. Dat is leren en ontwikkelen.
Ook ben ik tegen de beperkingen op van het opslaan en verwerken van alle informatie, artikelen en links opgelopen.. Het wordt al gauw een kluwen van links die zich niet goed lieten ordenen. Werken met hoofdstukken en sub-hoofdstukken om nog iets van een structuur te krijgen. Later werken met tags en met allerlei ‘bookmark tools’. En dus ook zoektochten naar de beste tools en de beste manieren om overzicht te houden. Tegenwoordig is dat nog steeds een uitdaging. Ik gebruik Pocket om alles wat ik tegenkom en wat ik interessant vind te bewaren. Daarbinnen werk ik met tags om overzicht te houden. Ook gebruik ik Diigo om uit artikelen de interessante informatie te halen en deze te ordenen. Uiteindelijk is het mijn doel om relevante artikelen rondom digitale strategie en digitale organisaties via mijn websites te publiceren.
“Curating’ is een beetje een hobby. Ik zoek niet alleen naar werk gerelateerde artikelen, maar ook naar inzichten vanuit kunst en cultuur, wetenschap en geschiedenis. Als ik TV kijk, dan vaak met de tablet om een nieuwe zoektocht te beginnen. En dan ergens uitkomen waar ik helemaal niet op bedacht was. Dan vind je soms interessante nieuwe inzichten en ideeën.