Een van de boeiendste activiteiten is het verzamelen van online artikelen en blogs over specifieke onderwerpen. Deze praktijk staat bekend als ‘content curating’, waarbij de beoefenaar de ‘curator’ wordt genoemd. Hoewel ik zocht naar een goede Nederlandse vertaling voor ‘curator’, bleek deze niet eenduidig te vinden. Daarom heb ik ervoor gekozen om mezelf een digitale Curator te noemen voor de content op de websites van Idwell.nl (Nederlands) en idwell.eu (Engels).
Mijn interesse in ‘curating’ komt voort uit mijn achtergrond als sociaal wetenschapper, vooral vanuit mijn studie Nieuwste Geschiedenis. Tijdens deze studie was bronnen- en archiefonderzoek verplicht. We bezochten diverse archieven en bibliotheken in Nederland, zoals het Stadsarchief in Amsterdam, het Nationaal Archief in Den Haag en, in mijn geval, het provinciaal archief van Limburg in Maastricht. Het doorgronden van archieven was een uitdaging op zich. Je moest doordacht te werk gaan, gerichte vragen stellen en vervolgens door stapels systeemkaarten ploegen in de zoektocht naar relevante gegevens. Net als bij het zoeken op Google, bood het eerste resultaat niet altijd het juiste antwoord. Destijds waren sommige systeemkaarten ook online beschikbaar, wat het voordeel bood dat ze niet verkeerd teruggeplaatst of meegenomen konden worden.
Wat ik altijd fascinerend vond aan bibliotheken en archieven, waren de onverwachte vondsten. Naast het gezochte boek stond vaak een ander werk over hetzelfde onderwerp of van dezelfde auteur dat onbekend was. Deze vondsten bleken vaak boeiender dan het oorspronkelijke doel. Dit fenomeen kwam ik later ook op internet tegen, met de komst van hyperlinks en zoekmachines. Tijdens mijn studie bestond het World Wide Web nog niet, maar toen ik het eenmaal ontdekte, bracht dat avonden vol zoek- en leesplezier met zich mee. Ik ontdekte dat door breed te zoeken – ook zijdelings gerelateerde artikelen mee te nemen – veel informatie beschikbaar was.
Natuurlijk stuitte ik ook op het feit dat informatie in verschillende vormen op diverse plaatsen te vinden was, maar niet altijd correct hoefde te zijn. Als historicus leerde ik bronnen te wantrouwen en sceptisch te zijn over de informatie die ik tegenkwam. Propaganda en informatie manipulatie zijn tijdloze begrippen. Hoe aantrekkelijk sommige verhalen ook waren, ze waren slechts interpretaties van de werkelijkheid, niet de waarheid zelf. Mensen hebben de neiging informatie die niet past binnen hun eigen model van de werkelijkheid, te negeren. Door nieuwsgierig te blijven en informatie eerst op te nemen en pas daarna te beoordelen, kun je tegenstrijdige informatie tegen je eigen filter laten lopen. En bij het delen van informatie met anderen is het verstandig om kritisch te blijven over wat je deelt, want we vergissen ons allemaal wel eens en moeten dan onze denkbeelden aanpassen aan nieuwe informatie. Dat is het proces van leren en ontwikkelen.
Ik stootte ook op de beperkingen van het opslaan en verwerken van informatie, artikelen en links. Het werd al snel een warboel van links die moeilijk te organiseren waren. Eerst werkte ik met hoofdstukken en sub-hoofdstukken om een structuur te creëren. Later gebruikte ik tags en verschillende ‘bookmark tools’. Ook nu nog is het behouden van overzicht een uitdaging. Ik gebruik Pocket om alles wat ik tegenkom en interessant vind te bewaren en houd overzicht met tags. Daarnaast gebruikte ik eerst nog Diigo om informatie uit artikelen te halen en te organiseren. De laatste tijd gaat dat wat minder goed en voor het delen van artikelen gebruik ik nu Raindrops.io. Mijn uiteindelijke doel is om relevante artikelen over digitale strategieën en -organisaties op mijn websites te publiceren.
‘Curating’ is een beetje een hobby geworden. Ik zoek niet alleen naar werkgerelateerde artikelen, maar ook naar inzichten vanuit kunst en cultuur, wetenschap en geschiedenis. Als ik TV kijk, heb ik vaak mijn tablet bij de hand om een nieuwe zoektocht te starten. Zo kom ik soms tot verrassende nieuwe inzichten en ideeën waar ik in eerste instantie niet op bedacht was.”